Benefis, wp

paula

Benefis urodził się w Anglii, w pony clubie. Jako źrebię był bardzo energiczny i żywotny, wręcz znienawidzony przez część stajennych, gdyż ciągle płatał im jakieś figle. Jako koń trzyletni zaczął pracę z człowiekiem. Na początku nie w głowie mu było ustatkowanie się. Od razu zauważono jego predyspozycje ujeżdżeniowe i ku tej właśnie dyscyplinie rozpoczęli z nim trening. Ogierkowi szło z czasem coraz lepiej - startował w zawodach (najpierw regionalnych, potem już międzynarodowych), świetnie spisywał się na treningach i wszystko było cacy. W wieku sześciu lat był już niemałym weteranem, a z każdym przejechanym czworobokiem odnosił coraz to większe sukcesy. W wieku lat siedmiu miał na swoim koncie wiele cennych zwycięstw i był gotowy do sprzedaży. Trafił w trochę nieodpowiednie ręce, gdyż jego nowy właściciel zaniechał dalszej edukacji konia, a skupił się na stanówce. W rezultacie Benefis mało chodził, dużo krył i zaczął tyć. A predyspozycje do tycia ma tak ogromne, jak predyspozycje ujeżdżeniowe. Kiedy pewnego dnia jakiś interesant stwierdził, że nie ma najmniejszego zamiaru kryć swojej kobyłki takim grubasem, właściciel zaczął zastanawiać się, co jest grane. Kiedy w końcu doznał olśnienia postanowił jak najszybciej Fenka sprzedać. Tak trafił do nas. U nas z początku też były problemy. Trzeba było odbudować jego zatraconą kondycję, przypomnieć mu wszystkie elementy, pomóc w straceniu nadmiaru tłuszczyku, a także popracować nad rozwojem muskulatury ogierka. Jeszcze nie wszystko nam się udało - kondycja jego jest w normie, ale jeszcze nieporównywalna do tej sprzed lat. W ujeżdżeniu nadal jest świetny - pamiętał wszystko znakomicie i choć dawały o sobie znać chwilowe napady energii to praca z nim była cudowna. Największym sukcesem jest spalenie tłuszczyku i odbudowanie masy mięśniowej.
Ogierek to syn bardzo dobrej klaczy do wkkw. Choć małej i niepozornej ale o wielkim sercu do tego, co robi. Jego ojciec natomiast to koń drobniejszy. Wybitny dresażysta i ogier hodowlany. Zbonitowany na aż 91 punktów. Po matce odziedziczył z pewnością łagodny acz stanowczy charakter. Ojciec przekazał mu dobrej jakości chody, piękną maść i ładną budowę.
Ogierek z pewnością nie należy do koni wybitnie cierpliwych. Nie nadaje się na konia profesora, a sam pracować lubi jedynie z tymi, którzy dużo od niego wymagają. Jest koniem spokojnym, na placach zamkniętych lub ograniczonych bardzo grzecznym i niepłochliwym. Nie nadaje się niestety w tereny, bowiem płoszy się od byle czego i jest totalnie poza kontrolą jeźdźca. Będąc na padoku nie marnuje energii na dzikie harce, a jedynie posila się trawką, a w zimie namiętnie rozkopuje ziemie w poszukiwaniu jakiś małych kępek trawy. Nie jest koniem dominującym w stadzie ale nie trzyma się też na uboczu. Nie przepada za zaczepianiem innych koni, chyba, że to one wszczynają bójkę - wtedy to jest gotów do walki na "śmierć i życie" xD

[img]http://www.eurodressage.com/images/2005/05saumur/deinhard_6890.jpg[/ig]

paula

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]